بهترین کرم‌های مخصوص جای بخیه و اِسکار پس از جراحی

دسته بندی :زیبایی, بلاگ 9 بهمن 1400 مهرین مدیکال 7733

بهترین کرم‌های مخصوص جای بخیه و اِسکار پس از جراحی

این مطلب ترجمه شده مقاله زیر است و امیدواریم برای شما مفید واقع شود:

همچنین میتوانید از مقاله بهترین کرم جای زخم و جوش دیدن فرمایید.

× من اخیرا به دلیل لیزخوردن از جایی، جراحی دیسک کمر انجام داده‌ام (لاپاراسکوپی) و جای اسکار جراحی روی کمرم باقی مانده است. حالا بعد از گذشت چند ماه سوزش و خارش زیادی دارد. بهترین کرم برای کاهش سوزش کدام است؟

وجود اسکاری که خارش داشته باشد و در ناحیه کمر نیز قرار گرفته باشد، بسیار ناخوشایند است. اغلب اسکارهایی از این دست می توانند سبب اضطراب و اختلال در خواب شوند. بنابراین، قابل درک است که ناراحتی قابل توجهی در این خصوص داشته باشید.

بهترین روش درمانی، شست‌وشوی پوست با ژل مرطوب‌کننده و یا امولینت‌های مخصوص داخل حمام است. این امر از خشکی پوست جلوگیری می کند. پس از آن باید پماد یا کرم مرطوب‌کننده فاقد عطر را روی روی پوست تمیز و خشک بمالید و ماساژ دهید. این کا را باید به مدت چند ماه یا بیشتر، به صورت روزانه انجام دهید. ژلها و ورقه‌های سیلیکونی نیز می توانند برای اسکارهای عمیق و سرسخت مفید باشند.

یکی دیگر از مواردی که باید هنگام درمان و ترمیم اسکار درنظر داشته باشید، قرار نگرفتن در معرض نور آفتاب است. این کار از تیره و برجسته شدن اسکار جلوگیری می کند. بدین منظور می توانید ناحیه‌ای که اسکار دارد را به مدت یک سال یا بیشتر همواره بپوشانید. اما اگر قرار است کمر شما و ناحیه‌ای که اسکار در آنجا قرار دارد، در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، بهتر است از لوسیون یا کرم ضدآفتاب با اس‌پی‌اف ۳۵ به بالا استفاده کنید.

اگر اسکار شما خارش و درد داشته باشد، ممکن است عفونت کرده باشد. در این حالت بهتر است به پزشک مراجعه کرده و درمانهای پزشک یا پرستار خود را پیگیری نمایید. اما اگر اسکار شما فقط خارش دارد و دردناک نیست، می توانید از قرص آنتی هیستامین استفاده کنید تا خارش را متوقف کند. آنتی هیستامین چرخه‌ی خارش را قطع کرده و به جلوگیری از بروز عفونت کمک می کند.

اطلاعات زیر می توانند به شما کمک کنند تا ماهیت اسکارها و روشهای مراقبت از آنها را بهتر درک کنید.

× بعد از جراحی، یا هنگامی که دچار بریدگی و زخم می شویم، چه اتفاقی در بدن ما رخ می دهد؟

هنگامی که بریدگی در پوست ایجاد می شود، بدن ما به ترمیم آن می پردازد. بلافاصله پس از ایجاد بریدگی و خراش یا زخم در پوست، لایه‌ای در آن ناحیه تشکیل می شود که معمولا به آن دلمه زخم می گویند، این لایه، شکاف را بسته و از ایجاد عفونت جلوگیری می کند. البته دلمه زخم خیلی محکم و ضخیم نیست.

پس از تشکیل دلمه، روند بهبودی و ترمیم از لایه‌های داخلی پوست آغاز شده و کم کم به لایه‌های بالایی می‌رسد. بریدگی یا زخم طی سه مرحله بهبود می‌یابدکه در زیر به بررسی آنها می‌پردازیم:

۱. مرحله التهابی اولیه

این یک پاسخ طبیعی و اولین مرحله از ترمیم زخم است که طی آن، رگ‌های خونی منقبض شده و لخته‌ی خون را روی زخم تشکیل می‌دهند. هنگامی که خونریزی متوقف شد، رگ‌های خونی گشاد می‌شوند تا گلبولهای سفید، آنتی بادی‌ها و سایر مواد مغذی ضروری به آن ناحیه وارد شوند.

۲. مرحله رشد و تکثیر

طی این مرحله، بافت دانه‌ای پوست ایجاد می‌شود که حاوی کلاژن است و تشکیل پوست جدید را آغاز می‌کند. ایجاد بافت گرانوله (دانه‌ای) سالم به عوامل و فاکتورهای متعددی بستگی دارد که از این میان می‌توان به وجود منبع غنی از اکسیژن و مواد مغذی ضروری اشاره داشت. این بافت اغلب ناهموار و به رنگ صورتی بوده و احتمال خونریزی آن نیز اندک است. ظاهر زخم در این مرحله چیزی میان بهبودی و عفونت است (نمی‌توان به درستی تشخیص داد که در حال بهبود است یا دچار عفونت شده است).

۳. مرحله بلوغ یا بازسازی

این آخرین مرحله‌ی ترمیم و بهبود زخم است. در این مرحله جای زخم (اسکار) صاف شده و با ناپدیدشدن مقداری از کلاژن، نرم‌تر نیز می شود. این فرآیند ممکن است ۱۲ تا ۱۸ ماه یا حتی در برخی موارد بیشتر این زمان هم به طول بیانجامد.

بایستی به خاطر داشته باشید که فرآیند بهبود یک زخم یا بریدگی، یک فرآیند خطی نیست. می‌تواند به مراحل دو یا سه برسد و مجددا به عقب بازگردد. در حالت ایده‌آل، بهبودی زخم باید از لایه‌های زیرین و عمیق‌تر پوست آغاز شده و به لایه‌های بالاتر برسد که امری زمان‌بر است. اگر ترمیم زخم از لایه‌های بالایی شروع شود، لایه‌های عمیق تر همچنان آسیب‌دیده و تازه هستند و ممکن زخم مجددا سر باز کند. به همین دلیل است که مراقبت، زمان و شرایط ایده‌آل و مناسب از عوامل ضروری برای بهبود و ترمیم زخم هستند.

اسکار چیست؟

اسکار ناحیه‌ی برجسته‌ای روی پوست است که حالتی ضخیم داشته، پس از بهبودی زخم ایجاد شده و اثری دائمی از خود به جای می گذارد. اسکار بخشی طبیعی از روند ترمیم بافت است که طی آن، زخم در ابتدا قرمز رنگ به نظر می‌رسد و سپس با گذشت زمان، پوست ظاهر طبیعی به خود می‌گیرد. اگر جای زخم به طور مرتب ماساژ داده و مرطوب شود، فرآیند ترمیم زخم می‌تواند تا دو سال به طول بیانجامد و تغییر کند.

با این حال، برخی اسکارها به خوبی بهبود پیدا نمی‌کنند و می توانند روی پوست معمولی ایجاد شده و مشکلاتی را پدید آورند. دو نوع اسکار وجود دارند که به سختی بهبود می‌یابند:

× اسکارهای هایپرتروفیک و

× اسکارهای کلوئیدی

اسکارهای هایپرتروفیک

این نوع اسکارها معمولا زمانی ایجاد می‌شوند که لایه‌ی عمیق‌تر پوست – به نام درم – آسیب ببیند. اسکارهای هایپرتروفیک به علت تولید مقدار زیادی کلاژن در فرآیند ترمیم زخم تشکیل می‌گردد.

ویژگی‌های کلیدی اسکارهای هایپرتروفیک:

× این اسکارها قرمز، برجسته و ضخیم هستند و ممکن است خارش نیز داشته باشند.

× اسکارهای هایپرتروفیک حدود سه هفته پس از جراحی یا جراحت ظاهر می‌شوند و پس از یک الی دو سال نیز به صورت طبیعی کمرنگ می‌شوند.

× این نوع اسکار معمولا از ناحیه آسیب‌دیده (زخم) فراتر نمی‌رود.

اسکارهای کلوئیدی

× اسکار کلوئیدی، برخلاف اسکارهای هایپرتروفیک، به خارج از مرز زخم یا ناحیه‌ی آسیب‌دیده گسترش می‌یابد.

سایر علایم و راه‌های شناخت اسکارهای کلوئیدی به شرح ذیل است:

× این نوع اسکارها ۳ الی ۱۲ ماه پس از بروز زخم یا آسیب دیدگی ناشی از جراحی ایجاد می شوند و علت تشکیل آنها نیز تولید فراوان و بیش از اندازه‌ی کلاژن در محل زخم است.

× اسکارهای کلوئیدی می‌توانند برای همیشه به صورت برجسته باقی بمانند و محوشدن کامل آنها امکان‌پذیر نمی‌باشد. اگرچه بیشتر آنها در طول زمان، ظاهر بهتر و طبیعی‌تری به خود می‌گیرند.

× این اسکارها معمولا براق، فاقد مو، برجسته و سفت هستند و در ابتدای تشکیل، قبل از کمرنگ شدن، رنگ آنها متمایل به قرمز یا بنفش است.

× اسکارهای کلوئیدی معمولا بدون درد هستند اما ممکن است حساس، دردناک و دچار خارش شوند.

سوالی که در ابتدای این مقاله مطرح شد به این موضوع اشاره داشت که چند ماه پیش عمل جراحی انجام شده است. این بدان معناست که جای زخم (اسکار) هنوز تازه بوده و در این مرحله تشخیص نوع اسکار دشوار است.

محصولات و روش‌های درمانی که به بهبود اسکار کمک می‌کنند:

پس از بهبودی و ترمیم زخم اولیه که حدودا سه هفته به طول می‌انجامد، مرطوب‌ نگه‌داشتن پوست بهترین روش برای پیشگیری از تشکیل اسکار یا کاهش آن است. نرم‌کننده‌ها و مرطوب‌کننده‌های مخصوص حمام نیز می‌توانند بازگرداندن نرمی و خاصیت ارتجاعی پوست کمک کنند.

نرم‌کننده‌ها (امولینت‌ها)

نرم‌کننده‌ها محصولاتی هستند که سبب نرمی و لطافت پوست می‌شوند. گاهی ممکن است پوست در حین روند بهبودی، دچار خشکی بیش از حد و چروک گردد. استفاده از آب و صابون برای پاکسازی پوست سبب خشکی و تحریک پوست می‌شود.

امولینت‌ها به جلوگیری از بروز خشکی و تحریک پوست کمک کرده و حتی ممکن است در تسکین اسکار نیز موثر باشند.

استفاده از نرم‌کننده‌های داخل حمام، روغن‌های شست و شو و یا ژلهای نرم‌کننده مخصوص حمام نیز می‌توانند تسکین، آبرسانی و صاف‌کردن پوست کمک نمایند. با ابن حال، توجه داشته باشید که تاثیر چنین محصولاتی کوتاه‌مدت است و باید یک کرم یا پماد مرطوب‌کننده را نیز روی آن اعمال کنید تا فواید طولانی‌مدتی به دنبال داشته باشد. نمونه هایی از نرم‌کننده‌های مناسب عبارتند از:

روغن حمام Aveeno

روغن حمام Balneum

نرم‌کننده (امولینت) مخصوص داخل حمام Cetraben

شاور ژل یا امولینت مخصوص داخل حمام Doublebase

روغن حمام یا کرم شوینده‌ی E45

امولینت مخصوص داخل حمام یا شاور ژل Oilatum

روغن حمام یا ژل شست و شوی ملایم QV و

Zeronum

مرطوب‌کننده‌ها

مرطوب‌کننده‌ها به پوست این امکان را می‌دهند که رطوبت را مدت زمان بیشتری نسبت به نرم‌کننده‌های مخصوص داخل حمام و شاورژل‌ها در خود نگه دارد و بایستی پس از شستن و خشک‌شدن کامل پوست استفاده شوند. کرم ضدآفتاب حاوی اس‌پی‌اف ۳۵ یا بالاتر نیز برای پوست‌هایی که در معرض نور خورشید قرار دارند، مناسب است. محصولات زیر برای اسکارهای کوچک کاربرد دارند:

کرم سیکالفیت avene

کرم Aveeno

کرم، لوسیون یا پماد Cetraben

کرم یا پماد Diprobase

کرم یا پماد Doublebase

پماد Epaderm

کرم E45

پماد Hydromol

کرم Oilatum

تفاوت کرم‌ها و پمادها در این است که پمادها برپایه‌ی روغن هستند و مدت بیشتری روی پوست باقی می‌مانند اما حالت چرب نیز به پوست می‌دهند. از طرف دیگر، کرم‌ها برپایه‌ی آب هستند و به خوبی روی پوست پخش می‌شوند، بنابراین استفاده از آنها راحت‌تر است. اما توجه داشته باشید که باید بیشتر از پمادها تکرار شوند.

محصولات ژل سیلیکون

برای اسکارهای عمقی، مانند اسکارهای هایپرتروفیک و کلویئدی (که در بالا شرح داده شده) می‌توانید از محصولات مبتنی بر سیلیکون استفاده نمایید که موثرتر هستند. این محصولات به صاف‌شدن اسکار و کم ‌شدن رنگدانه‌ها کمک می‌کنند، در نتیجه سبب می‌شوند که جای زخم (اسکار) تیره‌تر نشود. مانند کرم اسکاراستاتیک

ژل سیلیکون

باید مقدار کمی از ژل سیلیکونی را روی ناحیه موردنظر بمالید و با انگشتان خود به صورت دورانی روی جای زخم ماساژ دهید. ماساژ جای زخم بایستی به صورت روزانه، دو تا سه مرتبه در روز و هربار به مدت ده دقیقه تا چند ماه پس از جراحی انجام شود تا بافت اسکار پاکسازی گردد.

ژل‌های سیلیکونی مورد تایید در انگلستان عبارتند از:

Bapscars

Ciltech

Dermatix

Kelo-Cote UV

Kelo-Cote gel

Kelo-cote spray

NewGel+E

ScarSil

Silgel STC-SE

چرا باید جای زخم (اسکار) را ماساژ دهیم؟ آیا واقعا لازم است؟

همانطور که در بالا ذکر شد، فرآیند بهبود زخم همواره در حال تغییر است. حدود سه هفته پس از جراحی، زخم می‌تواند فشار ناشی از ماساژ را تحمل کند. ماساژ جای زخم با واردکردن فشار ملایم سبب می‌شود زخم به گونه‌ای بهبود یابد که پوست ترمیم‌شده، نرم و لطیف باشد و دامنه حرکتی و کشسانی نرمالی نیز داشته باشد.

ورقه‌های سیلیکونی

استفاده از ورقه‌های سیلیکونی نیز گزینه‌ی درمانی دیگری است. این ورقه‌ها را می‌توان یک مرتبه در روز، به مدت ۱۲ تا ۲۳ ساعت روی جای زخم قرار داد. استفاده از آنها بسیار آسان و ساده است.

ورقه‌های سیلیکونی مورد تایید در انگلستان عبارتند از:

Advasil Conform

Bapscarcare T

Cica-Care

Ciltech

Dermatix

Mepiform

Scar FX, and

Silgel

آنتی‌هیستامین‌ها

غیرمعمول نیست که پس از طی‌شدن روند بهبودی اسکارها، ناحیه موردنظر دچار خارش شود. این خارش را می توان با استفاده از آنتی هیستامین کنترل کرد. توصیه می شود که درصورت نداشتن درد و گرم نبودن محل زخم و همچنین ضربان نداشتن آن، از قرص یا کپسول آنتی هیستامین استفاده نمایید. همانطور که قبلا نیز ذکر شد، مصرف قرص آنتی هیستامین می تواند به بهبود خارش کمک کند. این امر نیز به نوبه خود سبب توقف چرخه خاراندن محل زخم و جلوگیری از عفونت می شود.

انواع آنتی هیستامین

آنتی هیستامین ها را می توان به دو گروه مختلف دسته بندی کرد:

× آنتی هیستامین های نسل اول (خواب آور) – آلیمازین، کلرفنامین، کلماستین، سیپروهپتادین، هیدروکسیزین، کتوتیفن و پرومتازین. این آنتی‌‌هیستامین‌ها برای مواقعی مفیدند که خارش سبب اختلال در خواب شود.

× آنتی هیستامین‌های نسل دوم (غیر خواب آور) – آکریواستین، ستیریزین، دزلوراتادین، فکسوفنادین، لووستیریزین و لوراتادین – این ها آنتی هیستامین‌های جدیدتری هستند که خواب آلودگی بسیار کمتری را سبب می شوند. اما با این حال بایستی همچنان هنگام مصرف آنها احتیاط لازم را به عمل آورد، زیرا درجات اندکی از خواب آلودگی را به همراه دارند. به خصوص در مواردی که به عنوان مثال با الکل مصرف شوند.

معمولا سی دقیقه طول می کشد تا آنتی هیستامین شروع به اثربخشی کند. پس از حدود یک الی دو ساعت از مصرف، اثربخشی آنتی هیستامین به اوج خود می رسد. البته این زمانها ممکن است بسته به فرمولاسیون آنتی هیستامین‌ها، متفاوت باشند.

عوارض جانبی آنتی هیستامین‌ها

اکثر افراد پاسخ خوبی به آنتی هیستامین‌ها می دهند و معمولا عوارض جانبی آنها جزیی و ناچیز است. با این حال، شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش ‌شده عبارتند از:

خواب آلودگی

سردرد

سرگیجه

خشکی دهان

بی‌قراری

تاری دید

مشکل در دفع ادرار

درد و ناراحتی معده

از کدام آنتی‌هیستامین‌ها استفاده کنیم؟

قرص‌های آنتی هیستامین مختلف و متنوعی در بازار وجود دارد که می توانید آنها را از داروخانه یا حتی برخی سوپرمارکت‌ها تهیه کنید. در زیر به مزایا و معایب برخی از محبوب‌ترین آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه می‌پردازیم تا به شما کمک کنیم که بهترین انتخاب ممکن را داشته باشید. درصورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر درخصوص تمام گزینه‌های موجود، می‌توانید به داروخانه مراجعه کنید.

قرص کلرفنامین ۲ میلی گرم که بیشتر با نام تجاری پیریتون شناخته می‌شود:

مزایا:

× می‌توانید روزانه حداکثر تا سه عدد قرص را مصرف نمایید.

معایب:

× این قرص می‌تواند سبب خواب آلودگی شود. بنابراین هنگام مصرف این نوع آنتی‌هیستامین، از رانندگی یا کارکردن با ماشین‌آلات پرهیز کنید.

سیتریزین، لوراتادین و آکریواستین (که همگی جزو آنتی‌هیستامین‌های غیر خواب‌آور هستند):

سیتریزین و لوراتادین:

مزایا:

× مقدار مصرف این نوع قرص‌ها، یک مرتبه در روز است.

معایب:

× در صورت بازگشت علایم، نمی‌توانید قبل از گذشت ۲۴ ساعت از قرص قبلی، قرص دیگری مصرف نمایید (هر ۲۴ ساعت فقط یک عدد قرص).

آکریواستین:

مزایا:

× می‌توان این نوع قرص را سه مرتبه در روز مصرف نمود. بنابراین در صورت بازگشت علایم می توانید پس از گذشت ۸ ساعت از آخرین قرص، یک عدد قرص دیگر میل نمایید.

× اثربخشی آن ۱۵ دقیقه پس از مصرف آغاز می‌شود.

معایب:

× این نوع قرص، از سایر آنتی‌هیستامین‌های موجود بدون نسخه گران‌تر است.

× به دلیل فقدان داده‌های مبتنی بر شواهد، نمی‌توان این نوع آنتی‌هیستامین را به افراد ۶۵ سال به بالا فروخت (تجویز کرد).

سایر روش‌های درمانی

معمولا درخصوص کرم‌هایی که تسکین‌دهنده‌ی تحریک ناشی از خارش جای زخم هستند، سوال پرسیده می‌شود که به آن پرداخته‌ایم. اما روشهای درمانی گوناگون دیگری نیز برای کمک به تسکین یا بهبود ظاهر اسکار وجود دارد که برخی از آنها در سایت سازمان جهانی بهداشت و برخی دیگر به صورت خصوصی در دسترس هستند.

گام‌های بعدی

درصورتی که پزشک شما اخیرا معاینه و بررسی اسکار را انجام نداده است، بهتر است پیش از مصرف محصولات فوق‌الذکر ابتدا به پزشک مراجعه کنید تا وجود هرگونه اگزما و عفونت در محل اسکار را تشخیص داده یا رد کند.

ممکن است در صورت لزوم، پزشک معالج یک کرم استروئیدی را تجویز نماید.