زخم وریدی چیست ؟ علائم ، علل و درمان
زخم وریدی چیست ؟ علائم ، علل و درمان
زخم وریدی (Venous Ulcer) یک زخم کم‌عمق است که هنگامی که رگهای پا نتوانند خون را به طور طبیعی به قلب بازگردانند – به این حالت نارسایی وریدی نیز گفته می‌شود – چنین زخم‌هایی در پایین ساق پا ایجاد می‌شوند. به این زخم‌ها، زخمهای واریسی یا زخمهای استازیس پا نیز گفته می‌شود.
علایم این زخم‌ها چگونه است؟
اولین نشانه و علامت یک زخم وریدی این است که ناحیه‌ای از پوست تیره، قرمز یا بنفش شده و امکان دارد ضخامت بیشتری پیدا کند، یا خشک شود و خارش داشته باشد. درصورتی که این زخم‌ها درمان نشوند، ممکن است زخم یا جراحت باز تشکیل شود. این جراحت ممکن است دردناک باشد.
مطالعه بیشتر > واریس چیست
از نخستین علایمی که نشان‌دهنده‌ی تشکیل زخم وریدی است می‌توان به احساس درد مبهم، یا درد در پاها، تورم همراه با برجستگی ناحیه موردنظر، تغییرات اگزمائی پوست اطراف آن و رگهای واریسی اشاره کرد.
علل ایجاد زخمهای وریدی
شیوع کلی زخمهای وریدی در امریکا حدود 1% است. زخمهای وریدی بیشتر در زنان و افراد مسن‌تر رایج‌اند. ریسک فاکتورها و عوامل خطرزای ایجاد چنین زخم‌هایی عبارتند از افزایش سن، چاقی، آسیب‌های قبلی پا، ترومبوز ورید عمقی و وجود رگهای ملتهب.
خطر تشکیل زخمهای وریدی با وجود اختلالات لخته‌شدن خون، حاملگی، چاقی، سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به واریس و رگهای واریسی، سیگارکشیدن، مصرف بیش از حد الکل، تغذیه‌ی نامناسب و بی‌تحرکی یا ایستادن طولانی‌مدت افزایش می‌یابد. علاوه بر این، ممکن است افزایش خطر تشکیل زخمهای وریدی در اثر انجام عمل‌های جراحی رخ دهد. یکی دیگر از دلایل احتمالی این است که عضله‌ی ساق پا نتواند خون را پمپاژ کند، چرا که این عضله نقش مهمی را در گردش خون و انتقال خون از نیمه‌ی پایین بدن به قلب ایفا می‌کند.
درمان زخمهای وریدی
درمان یک زخم وریدی نیازمند استفاده از روشهای متعددی برای بهبود گردش خون است. درمانهای ابتدایی در وهله‌ی اول می‌توانند شامل فشاردرمانی و قراردادن پاها در ارتفاع بالا باشند.
فشاردرمانی (فشرده‌سازی) یکی از استانداردهای لازم برای درمان زخمهای وریدی است . زخمهای وریدی بهتر به فشاردرمانی پاسخ می‌دهند و بدین ترتیب، سریعتر بهبود می‌یابند. این امر می‌تواند به این دلیل باشد که فشرده‌سازی و فشاردرمانی سبب کاهش تورم می‌شود، رفلاکس وریدی را کاهش داده و درد را تسکین می‌بخشد. طبق یکی از پژوهش‌های ژورنال پزشکی آمریکا، میزان موفقیت این روش درمانی طی 24 هفته حدود 30 الی 60 درصد، و پس از یک سال حدود 70 تا 85 درصد گزارش شده است.
بیشتر بدانید > جوراب واریس چیست
پس از برطرف‌شدن زخم وریدی، تداوم مادام‌العمر روش درمانی فشرده‌سازی می‌تواند به کاهش ریسک عود بیماری و زخم کمک نماید. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد فعالیت زیاد نیز می‌تواند به جلوگیری از تشکیل زخمهای وریدی کمک نماید؛ به ویژه هنگامی که در کنار فشرده‌سازی صورت گیرد.
در نتیجه، فعالیت زیاد می‌تواند از تشکیل زخم وریدی جلوگیری کند، اما اگر زخم تشکیل شده باشد دیگر باید به دنبال درمان دارویی آن رفت. گاهی در فرآیند درمان از آسپرین استفاده می‌شود. اما طبق شواهدی که در یکی از پژوهش‌ها نشان داده شد، اثر آن ضعیف است. یکی دیگر از گزینه‌های دارویی می‌تواند Trental (پنتوکسی‌فیلین) باشد که معمولا توصیه می‌شود روزی سه مرتبه از دوز 400 میلی‌گرمی آن استفاده شود. این دارو که مهارکننده‌ی تجمع پلاکت خون است، سبب کاهش ویسکوزیته‌ی خون می‌شود که این امر به نوبه‌ی خود ریزجریان‌های گردش خون را افزایش می‌دهد. ثابت شده است که این نوع درمان در کنار فشاردرمانی روشی موثر برای از بین رفتن زخمهای وریدی محسوب می‌شود.
با این حال، اگر زخمهای وریدی عفونی شده باشند یا بیش از شش ماه از تشکیل آنها گذشته باشد، بایستی درمانهای تهاجمی‌تری مانند برداشتن بافت و بار باکتریایی از طریق دبریدمان (debridement)، انجام عمل جراحی برای کاهش رفلاکس وریدی و جلوگیری از عود زخم و پیوند پوست را انجام داد.
کلید واژه : زخم شریانی ، عکس زخم پا ، مراحل التیام زخم ، زخم ساق پا ، تفاوت زخم شریانی و وریدی ، درمان زخمهای واریسی ، درمان زخم پا ، زخم پا تصادف
موارد زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال نظر در سایت
اگر دیدگاه توهین آمیز و متوجه مدیران، نویسندگان و سایر کاربران باشد، تایید نمی شود.
اگر نظر شما جنبه تبلیغاتی داشته باشد تایید نمی شود.
در صورتی که از لینک سایر وبسایت ها استفاده کرده باشید یا وبسایت شما در کامنت تایید نخواهد شد.
در صورتی که در کامنت خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
اگر دیدگاهی غیر مرتبط با موضوع آموزشی مطرح شود تایید نمی شود.